- ойыншылық
- зат. Ойыны, ойнағыштығы, ойнауы. Халел бильярдты көп жұрттан жақсы ойнайды екен. О й ы н ш ы л ы қ мәдениеті де, сезімталдығы да күшті (Б.Соқпақбаев, Таңд., 438). Халелдің о й ы н ш ы л ы ғ ы н а қарап тұрған жұрт та риза болды, мен де риза болдым (Бұл да, 439).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.